LASAGNE AL RAGÙ / LASAÑA AL RAGÚ

Lasagne najlepiej smakuje odgrzewana (najlepiej ze 3 razy!), więc postanowiłam przygotować dzisiejszy niedzielny obiad już wczoraj wieczorem. Takie dania, które nie muszą być robione na świeżo, a wręcz nabierają smaku, gdy trochę poleżą, świetnie nadają się: a) do zabrania na drugi dzień do pracy, b) dla rodziców, którzy wieczorami przygotowują obiady na następny dzień dla swoich pociech, c) kiedy spodziewamy się gości na obiedzie, a z jakiegoś powodu musimy go przygotować z wyprzedzeniem. Poza tym, nie oszukujmy się, nie jest to danie gotowe w 15 minut. Wielu z nas, w ciągu tygodnia, za pewne ciężko było by wygospodarować czas w środku dnia na takie zabawy, zwłaszcza gdy w brzuchu już burczy. Wcale nie mówię tego by Was zniechęcić. Tym, którzy nie dorobili się jeszcze gromadki dzieci i po przeczytaniu, że „TYLE ROBOTY” stwierdzili, że „ZA DUŻO ZACHODU”, bo przecież „KTO TO ZJE?” spieszę z odpowiedzią: „WY SAMI!”. Jednej osobie jedzenie tego samego dania przez cały tydzień mogło by się znudzić, ale 2 lazaniożerców śmiało może przyjąć wyzwanie na jedzenie jej przez trzy dni (wyszło 6 porcji). I najpewniej ostatniego dnia będzie najlepsza. Naprawdę warto poświęcić jeden wolny wieczór (dla tych co lubią gotować dodatkowa godzinka w kuchni to nic!), bo konsumpcja tego wyśmienitego dania to wielka przyjemność dla podniebienia. 

Przygotowałam lasagne ze świeżych prostokątnych płatów makaronu, które w sklepie znajdziecie w lodówce. Jest to tzw. pasta fresca. Zdecydowałam się na mięso mielone z indyka i przygotowałam je wg przepisu na ragù, który znajdziecie TUTAJ. Jeszcze tylko sos beszamelowy własnej roboty, starcie kawałka parmezanu i voilà.

************************************************************************************************

La lasaña recalentada sabe mejor que la recién hecha (y aún mejor si es por 3 vez!), por lo cual el almuerzo de domingo lo preparé ayer por la tarde. Los platos que no tienen que servirse recién elaborados e incluso cuánto más reposen, mejor saben, son perfectos para: a) llevarlos al trabajo el día siguiente, b) los padres que tienen que preparar el almuerzo para sus hijos un día antes, c) cunado viene alguien a comer y por alguna razón tenemos que preparar la comida con antelación. Además, no nos engañemos, no es un plato listo en un cuarto de hora. Muchos de nosotros, entre semana, no podrían permitirse dedicar mucho tiempo al mediodía a los experimentos de cocina, sobre todo cuando el vientre ya nos hace ruido como un motor. No lo digo para desanimaros. Los que no tenéis familia numerosa y después de haber leído que requiere “TANTO TRABAJO” estáis pensando que “NO VALE LA PENA” porque “¿QUIÉN SE LO VA A COMER?” os aviso: “VOSOTROS MISMOS!”. A una persona comer el mismo plato durante una semana podría resultar pesado y aburrido, pero si sois dos, tranquilamente podéis proponeros el reto de comer la lasaña durante tres días seguidos (han salido 6 raciones). El último día es cuando mejor va a estar. Os aseguro que sí vale la pena pasar una tarde en la cocina (a los que les gusta cocinar una hora más de lo habiual no es nada) porque el placer que vais a proporcionar al paladar será una recompensa.

He preparado la lasaña de unas láminas rectangulares de pasta fresca que en el supermercado encontraréis en los frigoríficos. He elegido la carne picada de pavo y la he preparado según la receta del ragú que podéis consultar AQUÍ. Solo queda elaborar la bechamel casera, rallar el parmesano y voilà.

KURCZAK W SOSIE POMIDOROWO FENKUŁOWYM / POLLO EN SALSA DE TOMATE E HINOJO

W Polsce koper włoski kojarzy się głownie z herbatkami stosowanymi przez kobiety w ciąży oraz w okresie laktacji. Moja ulubiona wersja tego warzywa to sycylijska sałatka z kopru i czerwonych pomarańczy, która prędzej czy później pojawi się na blogu. W dzisiejszym przepisie rola fenkułu jest drugoplanowa, ale jest to szansa na zapoznanie się z nim. Przyznam, że nie od razu się do niego przekonałam, ponieważ nie przepadam za anyżem ani lukrecją, a surowy koper włoski ma właśnie silnie anyżkowy smak. Z tego powodu początkowo przygotowywałam go wyłącznie na ciepło, w różnych kombinacjach warzyw z patelni. Dopiero spróbowana na Sycylii sałatka sprawiła, że doceniłam go na surowo. Zachęcam do eksperymentowania w obu wydaniach.

************************************************************************************************
En Polonia, el hinojo es conocido sobre todo de las infusiones que suelen tomar las mujeres embarazadas y en período de lactancia. Mi versión favorita de esta verdura es una ensaladilla siciliana de hinojo y naranjas rojas, que antes o después aparecerá en el blog. En la receta de hoy, el hinojo juega un papel secundario, pero es una oportunidad de familizarizarse con él. Ho de reconocer que no fue un amor a primera vista, ya que no me gustan el anís y el regaliz, mientras el hinojo se caracteriza por un fuerte sabor parecido a esas plantas. Por esta razón, al principo preparaba el hinojo en diferentes combinaciones de verduras salteadas en una sartén. Solamente en Sicilia cuando lo probé en dicha ensaladilla, aprecié su valor en crudo. Os animo a experimentar en los dos modos.

PUDDING CHIA Z BANANEM I KAKI / PUDÍN DE CHÍA CON PLÁTANO Y CAQUI

Zdrowa micha na śniadanko lub lunch do pracy. Zawartość wegańska, bezglutenowa i bez rafinowanego cukru. Zdecydowanie lepsza opcja niż tradycyjne kanapki. Można użyć innych orzechów czy nasionek oraz ulubionych owoców, najlepiej sezonowych.

Ziarenka chia (szałwia hiszpańska) dostarczają organizmowi wiele substancji odżywczych. Są bogate m.in. w przeciwutleniacze, błonnik, białko oraz kwasy omega-3. Same w sobie nie mają określonego smaku, więc łatwo połączyć je z ulubionymi produktami i włączyć do codziennej diety.

************************************************************************************************

Un bol saludable para el desayuno o lunch para llevar al trabajo. Vegano, sin gluten y sin azúcar refinado. Sin duda, mejor opción que un bocata tradicional. Se puede utilizar otros frutos de cáscara y/o semillas y fruta favorita, preferentemente, de temporada.

Las semillas de chía (salvia hispánica) aportan al ogrnismo muchas vitaminas y minerales. Son muy ricas p.ej. en antioxidantes, fibra, proteínas y ácidos grasos omega-3. Las semillas en sí son insípidas por lo cual se pueden incorporar en cualquier comida sin cambiar su sabor que les permite ser facilmente incluidas en la dieta cotidiana. 

TORT TIRAMISÙ / TARTA TIRAMISÚ

Przygotowałam urodzinowy tort bez pieczenia. Nie wymaga dużego nakładu czasowego, ale najlepiej zrobić go dzień przed imprezą, ponieważ po czasie jego smak staje się dużo bardziej wyrazisty.

Podstawowe składniki tiramisù są zawsze te same: biszkopty, mascapone, jajka, cukier, kawa i kakao. Dlaczego zatem każdemu wychodzi nieco inaczej, raz lepiej, raz gorzej? Smak zapewne zależy od zastosowanych proporcji, znajomości kilku przydatnych tricków oraz użycia ewentualnych dodatków. W polskich kawiarniach najczęściej możemy spotkać ten deser w wersji klasycznej, czyli bez owoców czy innych dodatków, ale za to z alkoholem. Kwestia użycia alkoholu jest sporna, tak jak dodawanie rodzynków do sernika lub cebuli do ziemniaczanej hiszpańskiej tortilli. Albo uważa się ów dodatek za konieczny albo za całkowicie zbędny. We Włoszech podpytałam kilkoro znajomych o ich recepturę i oni akurat nie mają w zwyczaju wzmacniać tiramisù procentami. Nie ma jednej wersji tego deseru, uważanej za prawidłową. Róbmy po prostu tak, jak nam smakuje. Można zatem dodać Amaretto lub innego likieru. Ja preferuję urozmaicić deser kwaskowymi owocami np. porzeczkami, jagodami czy wiśniami.

Sprawdzona proporcja zasłyszana we Włoszech to: 1 jajko/ 1 łyżka cukru / 100g mascarpone. Tym razem użyłam nierafinowanego cukru trzcinowego, który jest mniej słodki od zwykłego, więc dodałam jedną dodatkową łyżkę. Jeśli ktoś preferuje bardzo słodkie deseru, to jeśli nie dodaje żadnego słodkiego likieru, może dodać jeszcze dodatkową łyżkę cukru. Dla nas natomiast łącznie 8 łyżek  było w sam raz.

************************************************************************************************

He preparando una tarta de cumpleaños sin hornear. No requiere mucho tiempo, pero es preferible dedicarse a su elaboración un día antes de servir, porque gracias al reposo se refuerza el sabor.

Los ingredientes básicos del tiramisú son sempre los mismos: bizcochos, mascarpone, huevos, azúcar, café y cacao. Por qué, entonces, a cada uno le sale diferente, a veces mejor, otras peor? El sabor seguramente depende de las proporciones, del conocimiento de varios trucos útiles y del uso eventual de ingredientes extras. En las cafeterías polacas normalmente se encuentra este postre en su versión clásica, es decir, sin fruta ni otros extras, pero con alcohol. El alcohol es una cuestión polémica, como pasas en una tarta de queso o cebolla en una tortilla de patatas. O se considera ese ingrediente imprescindible o totalmente superfluo. En Italia pregunté unos amigos sobre su receta y me dijeron que no solían añadir % al tiramisú. No existe una receta de este postre considerada la única correcta. Preparémoslo de manera que más nos gusta. Se puede añadir Amaretto u otro licor. Yo prefiero ponerle fruta ácida p.ej. grosella negra, arándano o cereza.

Una buena proporción que me han enseñado en Italia es: 1 huevo / 1 cucharada de azúcar / 100g de mascarpone. Esta vez he utilizado azúcar de caña no refinado, que es menos dulce que el azúcar blanco, por lo cual he puesto una cucharada extra. Quien prefiere postres muy dulces, si no pone ningún licor dulce, podría echarle una cucharada más. Para nuestro gusto con 8 cucharadas en total ha quedado perfecto. 

WEGAŃSKI CHLEBEK BANANOWY Z GARAM MASALA I SMOOTHIE Z MANGO/ PAN VEGANO DE PLÁTANO CON GARAM MASALA Y UN SMOOTHIE DE MANGO

Kolejna śniadaniowa improwizacja. A właściwie brunchowa, bo upieczenie chlebka zajmuje trochę więcej czasu, niż przygotowanie owsianki czy koktajlu. Jeśli w tygodniu nie macie czasu, zachęcam do weekendowej zabawy w piekarza. Dom pachnący świeżymi wypiekami staje się niezwykle przytulny. Była ochota na muffinki, ale chęć eksperymentowania wygrała. Po krótkim przeglądzie spiżarni stanęło na bananowym chlebku z przyprawą garam masala i suszonymi śliwkami. Do tego koktajl z mango, jabłka i liczi. Perfekcyjny brunch! 

Otro desayuno improvisado. O brunch, mejor dicho, ya que hornear pan requiere un poquito más de tiempo, comparando con la preparación de un batido o de una papilla de avena. Si no tenéis tiempo entre semana, os animo a hacer de panadero el fin de semana. La casa que huele a pan o pastel recién horneado queda muy acogedora. Tenía antojo de volver a hacer los muffins, pero las ganas de experimentar han sido más fuertes. Tras haber echado un vistazo a la despensa, he decidido preparar una barra de pan de plátano con garam masala y ciruelas pasas. Para beber he hecho un batido de mango, manzana y lichis. Un brunch perfecto!

WEGAŃSKIE CIASTO Z KASZY JAGLANEJ / TARTA VEGANA DE MIJO

Kolejny Słodki Poniedziałek i kolejny wegański eksperyment, a do tego bezglutenowy i bez dodatku rafinowanego cukru. Wyszło pysznie, rodzina zachwycona, więc spieszę podzielić się z Wami recepturą.

Pomysł na spód ciasta wzięłam, z jednego z moim śniadaniowych przepisów, który znajdziecie tutaj. Środkowa warstwa została zrobiona na bazie kaszy jaglanej, a polewa z zimowych zapasów truskawek, który w ostatnich dniach znacznie się uszczuplił. Dobrze, że zostały jeszcze domowe konfitury, bo gdy wyglądam przez okno, coś mi mówi, że do końca zimy jeszcze daleka droga.

Do dzisiejszego deseru użyłam dwóch alternatywnych dla cukru substancji słodzących: miodu palmowego i ksylitolu.

Miód palmowy, przywieziony z Wysp Kanaryjskich, to syrop z palmy daktylowej, który produkowany jest głownie na wyspie La Gomera. Miejscowa atrakcja kulinarna, którą dostałam w prezencie. Ma podobną konsystencję i zbliżony smak do syropu klonowego, więc póki co można go nim zastąpić, ale warto zacząć planować wizytę w tym pięknym miejscu i przelecieć się po miodek osobiście.

Ksylitol, czyli cukier brzozowy to naturalny słodzik, który stanowi świetną alternatywę dla rafinowanego cukru. Jego indeks glikemiczny jest bardzo niski, a metabolizm odbywa się przy udziale minimalnej ilości insuliny, dlatego jest dużo bezpieczniejszy dla diabetyków niż cukier. Nadaje się do przygotowania zdrowych deserów. Ma podobny smak do cukru, ale jest dużo mniej kaloryczny.

************************************************************************************************

Otro Lunes Dulce y otro exprerimento vegano, sin gluten y sin azúcar refinado. Ha salido riquísimo, la familia ha quedado satisfecha, así que aquí estoy para compartir la receta con vosotros.

La idea para la base de la tarta la he cogido de una de mis recetas para el desayuno, que podéis encontrar aquí. La capa del medio ha sido preparada a base de mijo, mientras la cobertura de fresas ha mermado mis provisiones de invierno. Menos mal que aún me quedan confituras caseras, porque mirando por la ventana algo me dice que aún hay un largo camino para que termine el invierno.

Para preparar el postre he usado dos sustancias edulcorantes alternativas al azúcar: la miel de palma y el xilitol.

La miel de palma, es un sirope de las palmeras datileras, producto típico de la isla de La Gomera. Me lo han traido de recuerdo de las Islas Canarias como una curiosidad culinaria. Tiene una consistencia parecida y un sabor semejante al sirope de arce, por lo cual de momento puede ser sustituido por ése, pero vale la pena empezar a planificar un viaje e ir a por la miel en persona.

Xilitol o azúcar de abedul es un edulcorante natural que constituye una excelente alternativa para el azúcar refinado. Su índice glicémico es bajo,  se metaboliza con una dosis mínima de insulina, por lo cual es mucho más apto para diabetes comparando con el azúcar. Es adecuado para preparar los postres sanos. Tiene un sabor parecido al azúcar, pero es mucho menos calórico.

SPAGHETTI AL RAGÙ Z INDYKA / ESPAGUETIS CON RAGÚ DE PAVO

Z dnia na dzień coraz bardziej tęsknię za włoską kuchnią. Od czasu do czasu muszę pocieszyć się przyrządzając jakiś frykas z włoskich smaków. Trudno było by mi zdecydować, który specjał jest moim ulubionym, ponieważ kuchnia Półwyspu Apenińskiego oferuje naprawdę szeroką gamę smakołyków. Jednym z dań, które podbiły moje serce (poza żołądkiem) są melanzane alla parmigiana czyli bakłażany zapiekane z serem i sosem pomidorowym ( z mięsem lub w wersji wege). Ale prawdziwa włoska pizza, pasta, czy risotto to raj dla podniebienia. Nie zapominając o tiramisù, które dosłownie powala na kolana. Rytualne poranne cappuccino, w przerwie między zajęciami, popołudniowe espresso z widokiem na kopułę Brunelleschiego i spacery wzdłuż Arno pod pretekstem odwiedzenia ulubionej lodziarni – to były piękne czasy!

Tym razem miałam chętkę na talerz pysznej pasty. Choć najpopularniejsze ragù przygotowuje się z cielęciny lub wieprzowiny, wybrałam tym razem indyka. Jak mówią Włosi, nie chodzi o to by zrobić zupę z makaronem, a gęsty sos do makaronu. Tutaj podrzucam krótki filmik o tym jak sprawdzić czy sos jest odpowiednio gęsty. Konsystencję ragù dobrze widać również na jednym z poniższych zdjęć (ostatnie z przygotowywania sosu). Pastę dorzucamy do sosu i dokładnie mieszkamy. Już na talerzu posypujemy startym parmezanem. Jeszcze słówko o ziołach: spadł śnieg i niestety mój zielnik zmarzł, więc użyłam suszonego tymianku i majeranku. Kto może, zachęcam do użycia świeżych.

*******************************************************************************************************************************

Cada día más echo de menos a la cocina italiana. De vez en cuando tengo que consolarme preparando un manjar exquisito a la italiana. Me resultaría complicado decidir cuál es mi plato favorito, porque la gastronomía de la Panínsula itálica ofrece un grande abanico de exquisidades. Uno de los platos que me ha llegado al corazón (aparte del estómago) son melanzane alla parmigiana, es decir berenjenas asadas con queso y salsa de tomate (con carne o en versin vegetariana). Pero todo tipo de pizza, pasta o risotto, es un paraíso para el paladar. No olvidándome tampoco del tiramisù que me mata. El ritual del cappuccino mañanero en el recreo, el espresso de la tarde tomado con vistas a la cúpula de Brunelleschi y los paseos a lo largo del río Arno con con el pretexto de tomar un helado en mi heladería favorita – ¡qué buenos tiempos aquellos!

Esta vez he tenido un antojo de un rico plato de pasta. Aunque la salsa ragú se suele hacer a base de ternera o carne de cerdo, he elegido pavo. Los italianos dicen que no se trata de una sopa de ragú con pasta, sino un plato de pasta con salsa. Aquí os dejo un breve vídeo con instrucciones sobre cómo comprobar la consistencia de la salsa. (Está en polaco, pero para entender es suficiente ver la imagen). Además, la consistencia adecuada se puede apreciar en una de las fotos que vienen a continuación (la última de la preparación de la salsa). Pasamos la pasta a la sartén con la salsa y mezclamos bien. Una vez en platos, le echamos encima un poco de parmesano rallado. Para terminar, un comentario sobre las hierbas: desgraciadamente ha nevado y las plantas de mi herbario se han congelado. He tenido que usar el romero y el tomillo secos confeccionados, pero quien puede, les aconsejo usar los frescos.

TRZYKOLOROWY DESER TRUSKAWKOWO-KOKOSOWY/ POSTRE TRICOLOR DE FRESA Y COCO

Kto ma jeszcze ukryte w zamrażarce truskawki? Ja mam! Wydawało by się, że najsmaczniejsze i najwartościowsze są świeże owoce i warzywa, co oczywiście jest prawdą, ale nie w każdej sytuacji. Mianowicie, w środku lata zamrażamy świeże, dojrzałe i pełnowartościowe produkty, a proces mrożenia nie pozbawi ich zupełnie, a tylko w nieznacznym stopniu, witamin i minerałów. Z kolei, zakupując truskawki w styczniu, możemy być pewni, że były sztucznie pędzone, a ich zawartość jest raczej pełna chemicznych substancji, niż witamin. Dlatego w okresie zimowym, gdy mamy ograniczone dostęp do świeżych warzyw i owoców, a wielką ochotę np. na truskawki, nie ma nic złego w spożywaniu mrożonek.

Wykorzystałam mrożone truskawki do puddingu chia, jednej z warstw dzisiejszego deseru. Środkową warstwę stanowi krem kokosowy na bazie śmietanki z mleka kokosowego i mascarpone. Ważne, by mleko kokosowe było dobrze schłodzone, przechowywane w lodówce co najmniej przez 24 godziny. Chrupiąca baza, z kolei, to słodycz daktyli i gorycz włoskich orzechów. Pycha! Jeśli wasze zimowe zapasy nie zawierają truskawek, nic straconego! Możecie zrobić mus z innego owocu, najlepiej kwaskowego.

*******************************************************************************************************************************

Quién tiene aún una bolsita de fresas escondida en el congelador? Yo tengo! Parece que las mejores y más completas son las frutas y verduras frescas. Sí, totalmente de acuerdo, sin embargo no es así en todas las situaciones. Quiero decir que en verano podemos congelar productos maduros y completos, cuyas vitaminas y minerales no desaparecerán del todo, sino en un pequeño porcentaje, en el proceso de congelar. Por otro lado, comprando fresas frescas en enero podemos estar seguros que contienen más sustancias químicas que vitaminas. Por eso, en invierno, cuando tenemos un acceso limitado a frutas y verdras frescas, y muchas ganas de tomarnos por ejemplo un batido de fresas, no hay nada malo en consumir productos congelados.

He usado fresas congeladas en la preparación de un pudding de semillas chía, una de las capas del postre de esta tarde. La capa del medio la constituye una crema de coco hecha a base de nata de coco y mascarpone. Es importante, que la leche de coco esté bien enfriada, guardada en el frigorífico 24 horas como mínimo. Y una base crujiente con la dulzura de dátiles y amargura de nueces. Delicioso! Si vuestras provisiones de invierno no contienen frases, no pasa nada! Podéis sustituirlos por otra fruta, preferentemente ácida.

KOKTAJL Z MARCHWI, JABŁEK I BANANA / SMOOTHIE DE ZANAHORIA, MANZANA Y PLÁTANO

Kolejny zdrowy koktajl, na miły początek dnia lub pożywne drugie śniadanie. Od kiedy odkryłam jak dobrze mój robot radzi sobie z miksowaniem marchewki, chętnie ją wypijam. Marchewka to samo zdrowie, jest bogata w beta-karoten, który korzystnie wpływa na wygląd skóry; witaminę A, która pomaga oczyścić organizm z toksyn; a także wspomaga obniżenie cholesterolu we krwi. 

Otro batido saludable para empezar bien el dia o tomar algo nutritivo a media mañana. Desde cuando descubrí lo bien que la thermomix bate la zanahoria, me la tomo en zumitos con gusto. Es una verdura muy saludable, rica fuente de betacaroteno beneficioso para la piel; contiene la vitaminta A que ayuda a eliminar toxinas de nuestro cuerpo; y contribuye a disminuir el nivel de colesterol en sangre.

PIEROGI RUSKIE Z ROZMARYNEM / EMPANADILLAS DE REQUESÓN CON ROMERO

Jedno z dań za którym tęskni się przy dłuższym przebywaniu za granicą. Kiedy pobyt przedłuża się znacznie, nadchodzi dzień kiedy człowiek-emigrant decyduje się na zakup 1 kg mąki i kilku innych produktów, w celu spędzenia popołudnia przy stolnicy. Wysiłek zostanie wynagrodzony w postaci pełnego i zadowolonego brzuszka oraz zachwytu współlokatorów lub znajomych. Ryzyko polega na tym, że jeśli danie przypadnie im za bardzo do gustu, będziemy musieli częściej stawać przy blacie i podwijać rękawy. Ale czy to źle?

Z podanych ilości wychodzi 50-60 sztuk, w zależności od wielkości wyciętych kółek. Potrzeba miski, wałka i foremki do lepienia pierogów. Moja stara (nieśmiertelna) foremka jest niezastąpiona. (Pewnie dlatego nie mam dużej wprawy w ręcznym wyrabianiu pięknych kształtów.) Były nawet próby wymienienia jej na nowszy model, ale zakończyły się fiaskiem: nowe leżą w szufladzie zupełnie nieprzydatne. Stara jest najlepsza. Ale to była wersja domowa. Zapewniam, że butelka do wałkowania, szklanka do wykrawania, a paluszki do lepienia też się sprawdzą. Pierożki może mniej kształtne, ale równie pyszne. Coś o tym wiem! :)

Tak jak w przypadku sernika, do „ruskich” wybieram półtłusty twaróg w kawałku, który sama mielę. Jeśli twaróg nie jest bardzo zbity, nie należy go przepuszczać przez maszynkę, bo nadzienie wyjdzie zbyt rzadkie. Można go rozdrobnić widelcem lub przecisnąć przez praskę. Kto nie przepada za rozmarynem lub po prostu ma ochotę na „ruskie” w klasycznej wersji, proszę go pominąć.

*******************************************************************************************************************************

Uno de los platos a los que los polacos echan de menos pasando un buen rato en el extranjero. Si la estancia se alarga mucho, llega un momento en que uno decide comprar 1 kg de harina y unos productos más, para pasar toda la tarde junto a la tabla de amasar. El esfuerzo será recompensado con el estómago lleno y satisfecho, y el entusiasmo de los compañeros de piso o amigos. El riesgo consiste en que el plato tenga tanto éxito que estaremos obligados a poner las manos a la obra más a menudo. Pero, ¿quién dice que sea malo?

De las cantidades indicadas salen entre 50 y 60 unidades, dependiendo del tamaño de los círculos recortados. Hacen falta: un cuenco, un rollo y un molde para empanadillas. Mi molde antiguo (e inmortal) es insustituible. (Será por eso que no tengo mucha práctica en la técnica de modelar con las manos). Hubo intentos de reemplazarlo con uno nuevo pero terminaron con un fracaso. La vieja es la mejor. Pero ésta ha sido la versión de cómo van las cosas cuando estoy en casa. Por otro lado, os aseguro que una botella para extender la masa, un vaso para recortar y los dedos para modelar también sirven. A lo mejor las empanadillas quedan menos perfectas, pero igual de buenas. Lo sé yo! :)

Al igual que en el caso de la tarta de queso, para la preparación de este relleno elijo un trozo grande de requesón semidesnatado y lo paso por la máquina de picar yo misma. No lo hagamos si la consistencia del requesón no es muy densa porque el relleno saldría demasiado líquido. En este caso, habrá que desmenuzarlo con un tenedor o pasar por una prensa. A quién no le gusta el romero o simplemente tiene ganas de las empanadillas de requesón en su versión clásica, absténgase de añadirlo. 

GORĄCE KORZENNE KAKAO ZE SPIENIONYM MLEKIEM / CHOCOLATE CALIENTE CON ESPECIAS Y LECHE BATIDA

Za oknem prószy snieżek, a temperatura spadła ponad 10 stopni poniżej zera. Gorące kakao z korzennymi przyprawami rozgrzeje wszystkich zmarzniętych uczestników i obserwatorów orszaku Trzech Króli. Z moich obserwacji wynika, że w Polce rodzi się nowa tradycja, która coraz bardziej się rozkręca, bo coraz więcej miast organizuje królewską wizytę w stajence. Chyba wszystkie wielbłądy w kraju i panowie, których uroda świadczy o afrykańskich lyb dalekowschodnich korzeniach, mają tego dnia zapewnioną pracę. Muszą się tylko nauczyć kilku zdań pozdrowień dla Jezuska. Panowie, wielbłądy to nie wiem. W Hiszpanii przemarsz przez miasta odbywa się dzień wcześniej, ponieważ królowie muszą mieć czas by przez noc dostarczyć prezenty wszystkim małym i dużym oczekującym. Ale na pewno znajdzie się okazja by oddać się tej słodkiej czekoladowej pokusie. Polecam przede wszystkim narciarzom i łyżwiarzom.

Veo desde la ventana que afuera está nevando ligeramente. La temperatura ha bajado más de 10ºC bajo cero. Este chocolate caliente con especias va a calentar a todos los que han pasado frío participando en (u observando) la Cabalgata de los Reyes Magos. En Polonia los Reyes no traen regalos, pero el día 6 de enero se pasean por la ciudad. Por lo que veo es una nueva tradición, porque cada año más ciudades organizan la visita de Sus Majestades que vienen a cumplir con el acto de adoración al Niño Jesús. Todos los camellos y hombres cuyo aspecto físico sugiere sus orígenes africanas u orientales tienen trabajo ese día . Sólo tienen que aprender unas frases para saludar al Pequeño. Los hombres, los camellos no sé. En España, como muchos sabéis, la Cabalgata tiene lugar un día antes, porque los Reyes tienen que tener tiempo para dejar los regalos en todas las casas. De todas formas, seguro que habrá más de una ocasión de tomar esta bebida riquísima. La recomiendo sobre todo a todos los esquiadores y patinadores.

WEGAŃSKIE MUFFINKI Z BANANEM I ORZECHAMI / MUFFINS VEGENOS CON PLÁTANO Y NUECES

Miałam w planie piec dziś od samego rana, więc wczoraj wybrałam się na spacer, w 10 stopniowym mrozie, w celu zakupu bananów. W drodze powrotnej upchałam je po kieszeniach, żeby nie zamarzły. W przeciwnym razie zamiast babeczek mielibyśmy bananowe lody. Przyznam, że tym razem poniedziałkowy przysmak powstał z wymyślonego przeze mnie przepisu. Co prawda przejrzałam książeczkę z muffinkowymi recepturami, ale żadna mnie nie przekonała. Chciałam eksperymentu: wegańskiego, bez glutenu i bez cukru. Zdecydowałam się na mąkę owsianą. Czysty owies, który nie miał kontaktu z innymi zbożami, nie zawiera glutenu i może uczulać jedynie znikomy procent celiaków. Jeżeli chcemy mieć pewność, że spożywamy produkt bezglutenowy (czyli, wg rozporządzenia nr 41/2009 komisji UE, taki, w którym ilość glutenu nie przekracza 20 mg/kg) zwróćmy uwagę czy posiada on odpowiedni certyfikat. Cukier z kolei, poza naturalną fruktozą z bananów, został zastąpiony miodem. Nasłuchałam się, że do połupanych orzechów w paczkach dodaje się substancje przeciwgrzybicze, więc postawiłam na orzechy z drzewa naszych przyjaciół. Usiadłam sobie wieczorem przy kominku i nałupałam całą miseczkę. Warto! Mam nadzieję, że zasmakują Wam te babeczki #vegan #lastosefree #sugarfree i #glutenfree, czyli właściwie bez niczego :)  :)  

Tenía pensado levantarme pronto y desde la primera hora ir preparando los muffins, por eso ayer di un paseo, a 10 grados bajo cero de temperatura, con el fin de comprar plátanos. En el camino de vuelta tenía que distribuirlos por todos los bolsillos para que no se congelasen. En otro caso, habríamos comido un helado con sabor a plátano en vez de muffins. Reconozco, que la receta del dulce de este lunes me la he inventado anoche y la he perfeccionado esta mañana. Cierto es, que había hojeado un librito con recetas de muffins, pero no me había inspirado ninguna. Quería algo experimental: vegano, sin gluten y sin azúcar. He optado por harina de avena. La avena pura, que no ha estado en contacto con otros cereales, no contiene gluten y, aparte de un  porcentaje mínimo de casos, no causa alergia a los celiacos. Si queremos estar seguros de que estamos consumiendo un producto exento de gluten (es decir, según el reglamento (CE) Nº 41/2009, un producto cuyo contenido de gluten no sobrepasa los 20 mg/kg) fijémosnos si lleva un certificado adecuado. El azúcar, aparte de la fructosa natural de los plátanos, lo he sustituido por miel. Ultimamente he oído hablar que a las nueces cascadas que compramos en paquetes se les suele echar sustancias antifúngicas, por lo cual he preferido usar nueces del árbol de unos amigos de familia. Me senté cómoda al lado de la chimenea y me pasé media tarde cascando nueces. Valió la pena. Espero que os gusten estos muffins #vegan #lastosefree #sugarfree y #glutenfree, practicamente sin nada :) :)

KOKTAJL Z MARCHWI, POMARAŃCZY I BANANA / SMOOTHIE DE ZANAHORIA, NARANJA Y PLÁTANO

Bomba witaminowa w noworocznym koktajlu. Przyda się dobry blender, bo dziś miksujemy marchewkę. Od jego mocy oraz ostrości noży zależy czas potrzebny do miksowania. Koktajl powinien mieć jednolitą konsystencję, być aksamitny, bez grudek, więc w razie potrzeby należy przedłużyć czas miksowania. Ilość dodanej wody zależy natomiast od soczystości składników oraz naszych preferencji jeśli chodzi o konsystencję napoju. Moi domownicy są zachwyceni tym koktajlem.

Una bomba de vitaminas en un smoothie del Año Nuevo. Nos servirá una batidora potente, porque vamos a usar zanahoria. De su potencia y cuchillas afiladas depende el tiempo de batir. El smoothie debe tener una consistencia homogénea, suave, sin grumos, por lo cual en caso de que sea necesario hay que alargar el tiempo de mezclarlo. La cantidad del agua que añadir depende de la jugosidad de los ingredientes y de nuestras preferencias en cuanto a la consistencia. Mi familia se ha entusiasmado mucho al probar esta bebida.