BEZGLUTENOWE TARTALETKI Z KAKAOWYM MASCARPONE / TARTALETAS SIN GLUTEN CON MASCARPONE AL CACAO

Słodki poniedziałek, słoneczny poniedziałek. Początek nowego, pięknego tygodnia. Ten dodatkowy dzień 2016 roku jest zarazem ostatnim dniem moich wakacji, bo jutro zaczynam nowy etap w życiu. Było słonecznie, choć nieco wietrznie. Wybrałam się na długi spacer z l'Antiga Esquerra de l'Eixample do portu, zahaczając po drodze o Mercat de la Boqueria, aby kupić kubeczek owoców na lunch. Zjadłam go w towarzystwie mew, z widokiem na zacumowane jachty. Po powrocie do domu zabrałam się za gotowanie lunchu na jutro oraz pieczenie babeczek, które właśnie wstawiłam do piekarnika. Improwizowałam, więc dzisiaj podzielę się z Wami innym przepisem (sprzed 2 tygodni, ale nie miałam czasu wstawić), a babeczki jeśli mi zasmakują pojawią się na blogu w przyszłym tygodniu. Dziś podrzucam Wam pomysł na deser w formie owsianych, bezglutenowych tartaletek, wypełnionych kakaowym mascarpone i udekorowanych kawałkami pomarańczy i orzechami pekan. Ciastko słodzone syropem klonowym, a nadzienie miodem. Świetny dodatek do popołudnowej kawki/herbatki. 

Lunes dulce, lunes de sol. El principio de una nueva y preciosa semana. Este día extra del año 2016 es a la vez el último día de mis vacaciones, porque mañana empieza el nuevo reto de mi vida. Ha hecho sol, pero también un poco de viento. He dado un largo paseo por la ciudad, bajando desde l'Antiga Esquerra de l'Eixample hasta el puerto, pasando por el Mercat de la Boqueria para comprarme un vaso de fruta para el "almuerzo". Lo he tomado acompañada por las gaviotas, con vistas a los yates amarrados. Al volver a casa he puesto las manos a la obra y he preparado el almuerzo para mañana y unas magdalenas que acabo de poner en el horno. He improvisado, por lo cual hoy os dejo otra receta (que hice hace 2 semanas pero no tuve tiempo de publicarla), mientras en cuanto a las magdalenas, si me satisfacen aparecerán en el blog la próxima semana. Ahora os comparto una idea para postre en forma de tartaletas de avena (sin gluten), rellenas de mascarpone con sabor a cacao y decoradas con trozos de naranja y nueces pecanas. La galleta ha sido edulcorada con sirope de arce, mientras el relleno con miel. Un perfecto acompañante para el cafelito/té de la tarde. 

MAKARON Z CZERWONYM PESTO Z NERKOWCA / MACARRONES CON PESTO ROJO DE ANACARDOS

Lubię czasem posiedzieć w kuchni przez kilka godzin, ale zdecydowanie częściej potrzebuję pomysłu na pyszny i szybki obiad. Najchętniej wybieram te, których przygotowanie nie przekracza długości ugotowania makaronu/kaszy/ryżu etc. Takim daniem jest pasta al pesto. Zieloną salsę z bazylii serwowałam rodzinie i znajomym przez całe lato, później przygotowywałąm ją też z rukoli, a ostatnio również z mieszanki kolendry, pietruszki i rukoli. Można używać również różnych rodzajów orzechów i serów. Panuje w tym temacie spora dowolność i mamy duże pole do popisu. Tym razem, wymyśliłam sobie czerwone pesto z z suszonych pomidorów, nerkowców i dojrzewającego  sera owczego (o bardzo wyrazistym smaku). 

************************************************************************************************

A veces me gusta estar en la cocina durante horas, pero en la mayoría de las ocasiones necesito una idea para un almuerzo rico y rápido, Mis favoritos son los que no requiren más tiempo de lo que se tarda cociendo la pasta/arroz/otro cereal etc.  Las pasta al pesto cumple estos requisitos. El verano pasado servía de vez en cuando el pesto verde de albahaca a mi familia y los amigos. Después lo preparé de rúcula y en otra ocasión, de una mezcla de cilantro, perejil y rúcula. Además, se puede utilizar diferentes frutos de cáscara y varios tipos de queso. Hay mucha libertas en este tema y un gran abanico de opciones. Esta vez, se me ha ocurrido una idea de preparar un pesto rojo de tomates secos, anacardos y queso de curado de oveja (con un sabor bastante fuerte). 

SŁONECZNY KOKTAJL / UN BATIDO DE SOL

Tak wyglądał mój ostatni koktajl w domu. Po kilkumiesięcznych wakacjach czas na zmianę: powrót i nowy etap zarazem. Choć urządzanie w nowym miejscu i nowe obowiązki w jakimś stopniu ograniczą moje poczynania kulinarne, to przecież nie przestanę jeść, więc będę się starała dzielić się z Wami zarówno zawartością mojego lunchboxa, jak i weekendowymi szaleństwami w kuchni. 

Este ha sido mi último batido tomado en casa. Después de unos meses de vacaciones ha llegado la hora de cambios: una vuelta y una nueva etapa, al mismo tiempo. Aunque la oraganización de la vida cotidiana en un sitio nuevo y las obligaciones laborales en cierto modo van a limitar mi actividad culinaria, evidentemente no dejaré de comer, por lo cual voy a intentar compartir con vosotros tanto el contenido de mi lunchbox, como las recetas y experimentos del fin de semana. 

JAGLANE BABECZKI WEGAŃSKIE I BEZGLUTENOWE / MAGDALENAS DE MIJO VEGANAS Y SIN GLUTEN

Zainspirowana zdrowymi batonikami owsianymi, które moja bratowa przygotowuje dla Juniora, upiekłam jaglane babeczki pełne pysznych, zdrowych i sycących składników. Zostało mi trochę kaszy od obiadu (a właściwie celowo ugotowałam wiecej, z myślą o tym, że na pewno się przyda), więc stała się ich bazą. Babeczki są wegańskie, bezglutenowe oraz bez dodatku rafinowanego cukru, który zastąpiłam miodem. Słodka przekąska, która spełnia kryteria zasad zdrowego żywienia. Idealna na drugie śniadanie do pracy, szkoły, a także dla najmłodszych. Mój tata wyznał, że jego pokoleniu raczej nie świecą się oczy, a serce mocniej nie bije na myśl o JAGLANYCH BABECZKACH, a tu takie zaskoczenie, bo bardzo mu smakują. Od razu zjadł dwie, co w związku z powyższym, uważam za komplement :).

************************************************************************************************

Inspirándome en barritas saludables de avena, que mi cuñada prepara para el pequeñín de la familia, he hecho una especie de magdalenas de mijo, con una combinación de ingredientes sanos, ricos y saciantes. Me ha sobrado un poco de mijo del almuerzo (o mejor dicho, había preparado más a propósito, teniendo en mente que seguramente me va a servir), así que se ha convertido en base de las magdalenas. Son veganas, sin gluten y no llevan azúcar refinado que he sustituido por miel. Siguen las pautas de alimentación saludable. Es un snack excelente de media mañana, para llevar al trabajo o al cole. Mi papá me ha confesado que a la gente de su generación los ojos no brillan más y el corazón no salta de alegría al pensar en MAGDALENAS DE MIJO. O al menos no es algo habitual, por lo cual ha sido una gran sorpresa que le hayan encantado. Se ha devorado dos seguidas, y en vista de lo antedicho, me lo he tomado como un piropo :). 

KOKTAJL Z SUROWEGO BURAKA / BATIDO DE REMOLACHA CRUDA

Od kilku dni walczę z katarem robiąc eukaliptusowe inhalacje i wypijając hektolitry ciepłej wody z miodem, cytryną i imbirem. Dla urozmaicenia dziś na śniadanie przygotowałam sobie koktajl z surowego buraka. Buraki posiadają właściwości lecznicze, wzmacniają odporność organizmu i pomagają mu w walce z wirusami. W tej sytuacji idealne dla mnie! Wypiłam dwie szklanki. Polecam!

Llevo unos días luchando contra los síntomas del resfriado haciendo inhalaciones de eucalipto y tomando litros de agua tibia con limón, miel y jengibre. Para variar, hoy para desayunar me he preparado un batido de remolacha cruda. La remolacha tiene propiedades medicinales, mejora la resistencia del organismo y le ayuda a combatir los virus. En esta situación perfecto para mi! Me he tomado dos vasos. Lo recomiendo!

DESER Z LIMONKOWYM MASCARPONE I CZEKOLADĄ / POSTRE DE MASCARPONE CON SABOR A LIMA Y CHOCOLATE

Czasem zapomni się czegoś kupić, a innym razem zrobi się to podwójnie. Widocznie miałyśmy z mamą ochotę na to samo, bo każda z nas kupiła po pół litra mascarpone. Trzeba było wymyślić do czego go wykorzystać, więc ¼ już wylądowała w pysznym i prostym deserze.

Spód deseru został zrobiony ze zmielonych podłużnych biszkoptów (wł. Savoiardi), ale myślę, że inne ciastka lub krakersy również świetnie się sprawdzą. Użyłam nierafinowanego cukru trzcinowego, ale zmieliłam go na puder, aby łatwiej było połączyć go z serkiem. Poza sokiem z limonki, możemy do kremu dodać również startą skórkę, ale ze względu na dużą ilość substancji chemicznych jaką sypane są cytrusy należy pamiętać by uprzednio ją dobrze umyć lub sparzyć. Jeśli chodzi o czekoladę, najlepiej wybrać taką o dużej zawartości kakao. Szczerze mówiąc zabrakło mi do niej śmietanki (dodałam mniej niż proponuję w przepisie), więc u mnie czekolada w lodówce zastygła na tyle, że stała się chrupiąca. Aby osiągnąć bardziej aksamitną konsystencję, należy dodać trochę więcej śmietanki lub łyżeczkę masła.

A veces se nos olvida comprar algo, otras se puede hacer la compra dos veces. Por lo visto mi mamá y yo hemos tenido ganas de lo mismo, porque hemos comprado medio litro de mascarpone cada una. Había que pensar cómo aprovecharlo, así que ¼ ya está en un postre riquísimo y rápido.

Las galletas que he usado para la base han sido los bizcochos de soletilla (it. Savoiardi) pero otro tipo de galletas o incluso crackers (como los de la marca TUC) también quedarán bien. He usado azúcar de caña no refinado, pero lo he molido para que se mezcle con el queso más rápido. Aparte del zumo de lima, podemos agregar también su piel a la crema, pero hay que recordar de lavarla bien o escaldarla previamente, teniendo en cuenta las sustancias químicas que se echa a los frutos cítricos. En cuanto al chocolate, se recomienda el que contiene un porcentaje alto de cacao. Tengo que confesar, que no he tenido suficiente cantidad de nata (he puesto menos de lo que os propongo en la receta), por lo cual al enfriar el poste el chocolate ha quedado crujiente. Para conseguir la consistencia más cremosa, hay que añadir un poco más de nata o una cucharadita de mantequilla.

GOŁĄBKI Z KASZĄ JAGLANĄ / ROLLITOS DE COL RELLENOS CON CARNE Y MIJO

Gołąbki należą do potraw mojego must have podczas dłuższej wizyty w Polsce, a najlepiej te zrobione przez mamę lub babcię. Tym razem, zamiast składać zamówienie, zrobiłam je sama, choć pod czujnym okiem mamy. Wyszły bardzo dobre, więc może następnym razem moje międzynarodowe towarzystwo będzie zajadać nie tylko pierogi.

Wybierzmy mięso dobrej jakości, bo to połowa sukcesu. Może być wieprzowe, cielęce lub drobiowe. U nas miało być z indyka, ale (przez pomyłkę) stanęło na wieprzowinie. Mimo, że nie jest to mój ulubiony rodzaj mięsa, gołąbki wyszły naprawdę delikatne i smaczne.

Trudno określić ilość przypraw - soli, pieprzu i majeranku – z dwóch powodów. Po pierwsze, zależy czy kupujemy mięso i mielimy je sami, czy kupujemy gotowe mielone. W przypadku gotowej paczki mięsa czytajmy skład podany na opakowaniu. Za równo po to, aby dowiedzieć się ile jest mięsa w mięsie, jak i po to, by wiedzieć czy jest już solone i/lub zawiera inne przyprawy. Moje mięso było „czyste” więc dodałam po płaskiej łyżeczce soli, pieprzu i majeranku. Po drugie, gusta są różne, u nas w domu soli się niewiele.

Do tradycyjnych gołąbków (takich, które jadłam przez całe dzieciństwo) dodaje się ryż. Postanowiłam dokonać pewnej zamiany i podmienić ryż na kaszę jaglaną. Delikatnie ją podgotowałam (dosłownie 5 minut) i pomieszałam z mięsem i warzywami.

Sos do gołąbków najczęściej jest pomidorowy. Babcia zawsze zaciągała go śmietaną i mąką. Ja z tego zrezygnowałam, aby  był nieco lżejszy. Doprawiłam go tylko solą, pieprzem, majerankiem i łyżeczką pesto. Tradycyjnie podałam danie z ziemniaczkami – z tym, że gotowanymi na parze i bez soli.

************************************************************************************************

Gołąbki (literalmente “pichones”) es un plato de la cocina polaca (pero también de otros países) que consiste en rollos de col rellenos de carne picada y arroz. En una estancia más larga en Polonia (en vacaciones de Semana Santa o Navidad hay demasiados platos típicos de las fiestas) es un must have absoluto, sobre todo preparado por mi mamá o mi abuela. Esta vez, en vez de pedírmelo, lo he preparado yo misma, pero en presencia de mamá. Ha salido muy bien, así que, a lo mejor, la próxima vez mi grupito internacional va a devorar algo más que un montón de empanadillas polacas.

Es importante que escojamos carne de buena calidad, porque ingredientes buenos ya es la mitad del éxito. Podemos usar carne de cerdo, de ternera o de aves. Yo en un principio iba a utilizar el pavo, pero (por un malentendido) al final lo he hecho de cerdo. Aunque no es el tipo de carne que me suele gustar, los envueltos han quedado muy sueves y ricos.

Es complicado determinar la cantidad de condimento (sal, pimienta y mejorana) que hay que echar, por dos razones. Primero, depende si compramos un trozo de carne y lo picamos nosotros mismos o si compramos carne picada. En caso de comprarla ya picada y empaquetada, leamos la etiqueta. Tanto para saber el porcentaje real de la carne, como para enterarse si lleva sal y/u otro condimento. La que he comprado era carne “pura”,  por lo cual he echado una cucharadita rasa de sal, una de pimienta y otra de mejorana. Segundo, hay quein prefiere sabores más fuertes y quien menos. Yo por lo general suelo echar poca sal.

Los “pichones” tradicionales (los que comía durante la infancia) llevan arroz. Se me ha ocurrido un pequeño cambio y lo he sustituido por mijo. Lo he precocinado (literalmente 5 minutos) y mezclado con la carne y verdura.

La salsa suele ser de tomate. Mi abuela la espesa con nata fresca y harina. Yo me he abstenido, para que quede más ligera. La he sazonado con sal, pimienta, mejorana y una cucharadita de pesto. He servido “los pichones” acompañados, como se debe, de patata – eso sí, cocida al vapor y sin sal. 

KOKTAJL Z BURAKA I JABŁKA / BATIDO DE REMOLACHA Y MANZANA

Po porannym treningu trzeba dostarczyć organizmowi witamin. Ostatnio moją ulubioną formą drugiego śniadania lub lunchu są owocowe, warzywne lub mieszane koktajle. Były już żółte i zielone, a teraz przyszła kolej na różowy. Pyszna bomba witaminowa. Tym razem użyłam pieczonego buraka, ale następnym spróbuję z surowym, aby w pełni skorzystać z dobrodziejstw jakie oferuje ta roślina. 

Después de un entrenamiento mañanero hay que aportar vitaminas al organismo. Ultimamente, mi snack de media maniana tiene forma de batidos: de frutas, de verduras o mixtos. Había tomado smoothies verdes y amarillos, ahora ha tocado uno rosado. Está riquísimo y es una bomba de vitaminas. Esta vez he usado una remolacha asada, pero la próxima la probaré cruda, para aprovechar del todo las bondades que nos ofrece esta hortaliza. 

CHOCOLATE LAVA CAKE

Od jakiegoś czasu chodził za mną chocolate lava cake. I tak, oba weekendowe poranki spędziłam na czekoladowych próbach. Jako, że nie miałam pojęcia jak się do tego zabrać, postanowiłam skorzystać z przepisów z (wydawało by się) zaufanych źródeł. Na własne ulepszenia czy dodatki jeszcze przyjdzie pora. Dlaczego próby były dwie? Otóż pierwsza wersja była niezadowalająca. Niby wyglądało nieźle, smakowało poprawnie, ale to nie to. Moim zdaniem przepis, mimo, że opublikowany w sieci przez cenioną kulinarną redakcję, pozostawia wiele do życzenia. Poza tym, że brakuje w nim (moim zdaniem) jednego podstawowego składnika, to podane czynności też jakby nie po mojemu. Jestem uparta, więc następnego dnia spróbowałam jeszcze raz, zupełnie inaczej, wspierając się przepisem z książki Cukiernia Lidla – przepisy mistrza Pawła Małeckiego. Tym razem wyszło pysznie, więc dzielę się nim z Wami.

************************************************************************************************

Desde hace un tempo me perseguía un antojo de chocolate lava cake, así que las dos mañanas de este fin de semana las he pasado en experimentos chocolateros. Ya que no sabía por dónde empezar, he decidido seguir los consejos de fuentes de confianza (o eso parecía). Para mis propios perfeccionamientos o ingredientes extra llegará el momento. Pero, ¿por qué ha habido dos intentos? Pues, el primero no me ha dejado satisfecha. Parecía que todo estaba correcto: tenía bastante buena pinta y no sabía nada mal, sin embargo algo le faltaba. En mi opinión, esa receta (aunque publicada en la red por una buena revista culinaria) deja mucho que desear. Segñun yo, le falta un ingrediente fundamental y los pasos que seguir no están bien descritos. No me rindo facilmente, por lo cual la mañana siguiente he vuelto a intentar, de otra manera, basándome en gran medida en una raceta del libro llamado (en traducción) La pastelería de Lidl- recetas del chef Paweł Małecki. Esta vez sí, ha salido muy bien, por lo cual puedo compartirla con vosotros. 

KOKTAJL Z MARCHWI, MANGO I BANANA / BATIDO DE ZANAHORIA, MANGO Y PLÁTANO

Lubię chyba wszystkie owoce, ale dojrzałe mango jest jednym z tych, które sprawiają największą przyjemność memu podniebieniu. Można je miksować w koktajlach, dodawać do deserów, przygotowywać sosy lub po prostu obrać i zjeść ze smakiem. 

Dzisiaj zmiksowałałam koktajl z mango w połączeniu z marchewką i bananem. Do tego kilka dodatków i bomba witaminowa gotowa. Drugie śniadanie wcale nie musi oznaczać kanapek. 

**************************************************************

Creo que me gusta todo tipo de fruta, pero un mango maduro es uno de los que más placer dan a mi paladar. Se puede batirlo en smoothie, añadir a postres, hacer salsas o simplemente pelarlo y devorar.

Hoy he preparado un barido de mango con zanahoria y plátano. Unos ingredientes más y tenemos lista una bomba de vitaminas. Un snack del mediodía no tiene que ser un bocata.

PĄCZKI NADZIEWANE RICOTTĄ / DONUTS POLACOS RELLENOS DE RICOTTA

Smażenie na głębokim tłuszczu nie zdarza mi się częściej niż 2-3 razy w roku. I właśnie nadeszła taka okazja. Jako, że niedzielny obiad przygotowałam w sobotni wieczór, wczorajsze leniwe przedpołudnie mogłam poświecić na pączkowy eksperyment. Po raz pierwszy robiłam domowe pączki i myślę, że nie ostatni. Prawdopodobnie powtórka będzie dopiero za rok, znowu mniej więcej w okolicy Tłustego Czwartku. Chyba, że wcześniej najdzie mnie ochota na wypróbowanie jakiegoś nowego nadzienia. Następnym razem praca na pewno pójdzie sprawniej, ponieważ tym razem działałam na zasadzie prób i błędów. Na przykład, chciałam się przekonać, czy nadziewać pączusie przed czy po smażeniu. Część nadzienia zawinęłam w surowe ciasto. Uformowane kuleczki odłożyłam do wyrośnięcia, a następnie wrzuciłam na gorący tłuszcz. Drugą partię (większą część) wypełniłam nadzieniem dopiero po usmażeniu, przy pomocy szprycy. U mnie druga metoda sprawdziła się lepiej, dlatego tę podaję Wam w przepisie.

Co prawda najpopularniejszą wersją tłustoczwartkową (i w ogóle) są pączki nadziewane marmoladą, ale postanowiłam zaszaleć. Do przygotowania nadzienia z ricotty natchnęły mnie sycylijskie cannoli, których smak próbuję sobie przypomnieć, gdy zamykam oczy.

Moje pączki nie są tak słodkie jak większość kupnych, a ponadto użyłam nierafinowanego cukru trzcinowego, więc możemy sobie pozwolić na zjedzenie kilku bez wyrzutów sumienia. Dzięki dodaniu do ciasta kieliszeczka wysokoprocentowego alkoholu nie nasiąkają olejem jak gąbka. Proporcje na ciasto podała mi znajoma, choć nie byłabym sobą gdybym ich nie zmodyfikowała. Za to w procesie przygotowywania masy pomogła mi książka Cukiernia Lidla – przepisy mistrza Pawła Małeckiego.

************************************************************************************************

No suelo freír más de 2 o 3 veces al año. Justo ayer fue una de estas ocaciones. En Polonia, el último jueves antes de la cuaresma, es decir el jueves que comienza el Carnaval, se celebra el Jueves Lardero que consiste basicamente en comer donuts. Las pastelerías venden cientos o miles de unidades, pero también hay quien se propone prepararlos por su cuenta. La fiesta de los donuts toca ya esta semana, por lo cual es un momento perfecto para aceptar el desafío. Ya que el almuerzo del domingo lo había preparado el sábado por la tarde, ayer pude pasar la mañana experimentando con los donuts. Ha sido la primera vez y seguramente no la última. Es muy probable que habrá que esperar un año para que vuelva a prepararlos, a no ser que antes tenga ganas de probar un nuevo relleno. Seguramente, la próxima vez el trabajo irá mucho más rápido, porque lo he hecho con el método de ensayo y error. Por ejemplo, quería comprobar si es mejor rellanar los donuts antes o después de freír. Una parte del relleno lo envolví con los círculos de pasta y formé unas bolitas ligeramente aplastadas. Las dejé en reposo y freí. Otra parte de los donuts (la mayoría) los rellené, con ayuda de una jeringa de cocina, cuando ya estaban fritos. El segundo método fue mejor, por lo cual os lo describo en la receta.

Aunque la versión más común son los donuts rellenos de mermelada, yo quería arriesgarme. Para rellenarlos con ricotta me inspiraron los cannoli de Sicilia, cuyo sabor intento recordar cuando cierro los ojos.

Mis donuts no están tan dulces como los compardos. Además, utilicé el azúcar de caña no refinado, por lo cual nos podemos permitir comer unos cuantos, sin remordimientos. Gracias a un chupido de vodka que se pone a la masa, los donuts no chupan el aceite como una esponja. Las proporciones de la pasta me las ha dado una amiga, pero si no los hubiera modificado no sería mi misma. Por otro lado, un libro de recetas llamado (en traducción) La pastelería de Lidl- recetas del chef Paweł Małecki, me ha servido para consultar los siguientes pasos de la preparación.